Correspondent Rudy Talbo schrijft:
Hierbij een foto van mijn overleden poezenkind ‘Doreen!’
Zij kwam uit het voormalig asiel (1 dag voor Kerst 2004) op de Polderweg, en was daar gewond naar toe gebracht met een verbrijzeld pootje na dagen gezworven te hebben over straat.
Haar pootje moest worden afgezet, maar de medewerksters vertelde mij dat zij ondanks de pijn (de poot was zwaar verminkt) zooo lief bleef dat hun hart van ontroering ‘brak.’
Geen bezoeker wou haar meenemen omdat zij maar 3 pootjes had en ze verbleef in een kamertje achter de balie tussen een witte konijnenmoeder en haar jonge kroost.
Om kort te zijn: Ze bleek een lieve levenslustige jonge poes!
Want vanaf dag 1 was het feest met haar bij mij thuis.
Ze was direct dikke maatjes met mijn andere kat (mannetje) Wolff en van het gebrek aan 1 pootje merkte ik nooit iets, want ze rende dagelijks als malloten door het huis en over mij heen op de bank als ze weer op gingen in hun spel!
Wat Doreen zo bijzonder maakte was haar lieve rustige karakter en haar wattenzachte vacht, waardoor ze bij het knuffelen niet meer om los te laten was.
Helaas moest ik haar op dinsdag 14 februari 2012 rond 4.20 uur totaal onverwachts bij de dierendokter in laten slapen omdat zij kanker bleek te hebben door een bloedziekte vermoedelijk opgelopen bij het gewond zwerven over straat.
Doreen werd maar 7 jaren oud...
Jaren later verscheen Doreen onverwachts aan mij in een droom met een lichtgevend kroontje van gekleurde kerstboomlichtjes om haar hoofd en haar buikje. Ze zat voor me en keek mij stil en lief aan.
Ze is en blijft altijd in mijn gedachten!